28.04.2014

Rüzgar büyüyor..(7-8-9.aylar)


Rüzgar bugünlerde fırtına misali estiği için bloguma hiç vaktim kalmıyor. Yazılmaya başlanıp yarım kalmış postlar,deftere tutulmuş ufak notlar,post-it lere iliştirilmiş yayın konuları..kafamda bir dünya plan proje..Gün dediğimiz 24 saat-cik..Daha duuuurr..Bunlar iyi günlerin,bir de ayaklansın o zaman gör diyenleri duyuyor gibiyim ve açıkçası gözüm korkmuyor da değil..
Gelelim oğlumun bu bir kaç ayda neler yaptığına..7. ve 8. ayları hatırlamak bile istemiyorum desem çok da haksızlık etmiş olmam herhalde.Zira Rüzgar efendi iki ay boyunca ek gıdaya rest çekmiş,uyku düzeni nedir unutmuş, annesine hunileri taktırmasına ramak kalmıştı. Sebebi o sıralar ailecek yaşadığımız zor günler olabilir.
 O günlerde yaşadığımız stres, mekan ve ortam değişikliği maalesef Rüzgar'ı da doğrudan etkiledi.Biliyorsunuz son bir yılın bize sağlık açısından çok iyi davranmadığını..Eşim de ben de uzun süredir karın ağrıları çekiyorduk,hatta benim muayenelerimde suçlu mide olarak tanımlanmıştı. Öyle yara, helikobakteri falan da çıkmamıştı endoskopiden ama doktor her zamanki gibi strestendir demişti.Yaklaşık iki ay önce de eşimde aynı sancılar başladı ama onun atakları daha yoğun ve sancılıydı..Gecelerce elimizde bebek arabası acilleri gezdik,serum takıp netice alamadan eve döndük. Sonra şansımız yaver gitti de iyi bir hastane ve doktora denk geldik,ve asıl suçlunun mide değil; safra kesesi olduğunu öğrendik. Sonra ameliyat süreci başladı,biz yine bebek olduğu için ayrı kaldık kocacımla..Onu hastanede bırakıp gelmek,ameliyata girerken yanında olamamak çok zordu gerçekten. Rüzgar sadece anne sütü istediği için ve onu da biberondan asla içmediği için bir kaç saatliğine bile bırakamadım..Neyse ameliyat oldu bitti derken eşim ilk doktor kontrolünde bacağında ameliyat sonrası nadir de olsa rastlanabilen emboli oluştuğunu öğrendik.Yine çok şükür ki bacağında olustu,kalp,beyin ya da cigerlerde oluşmadığı için yatıp kalkıp şükretsek azdır. Sonra tabii yine hastanede yattı eşim tam 20 gün..Bu süreçte evimizde değil de eşimin  abisinde kaldık;canlarım, sağ olsunlar kendi evimizde hissetmemiz için  her şeyi yaptılar..Tüm ailemiz yanımızdaydı,hep sağ ve var olsunlar..İyi ki varlar..
Her neyse,yine bunalttım farkındayım,ama Rüzgar efendiye iyi-kötü yaşadıklarımızı anlatmak için yazmam gerekti..Rabbim bir daha yaşatmasın..

Bu zaman zarfında bizim oğlan resmen evrim geçirdi..Ciddiyim..hem tipi hem de huyu-suyu değişti..Muhteşem 3 ay diyebiliriz 7-8-9. aylar için..Rüzgar,dönmek ne kelime fıldır fıldır şimdi yatağın üstünde,yerde..Ama her zaman değil,yine kendi isterse..Önceden hep oturmak isterdi,yatmak yerine,şimdi ise hep yürümek istiyor..
Son 1 aydır emekleme pozisyonunda duruyor,bir iki adım bu şekilde atıp sonra yine en rahatına,sürünme moduna geçiyor. Sürünerek,dönerek istediği hedefe ulaşabiliyor.Yatağının kenarlarına tutunup kalkıyor.Koltuk kenarlarında bir kaç adım sıralıyor.Oyuncaklarıyla kendi kendine oynuyor..Kitapları en sevdiği oyuncaklar şimdilik.Ba-ba,de-de-me-me,ma-ma,a-da gibi sesler çıkarabiliyor.Bunları bilinçsiz söylüyor ama an-ne hecelerini bilinçli söylediğini düşünüyorum,çünkü ben yanında olmadığımda an-annee diye bağırıyor. Bunun dısında sürekli mız-mız bu aralar.Hep ağlama modundayız. Hiç bir şeyden tatmin olamıyor.Bu arada diş çıkardı.. İştah meselesi ise en derin yaramm.. Çogu günler tüm gün mutfakta beyefendiye yemek yapıyorum,sonra yemediği için çöpeee...İçim acıyor çöpe giden yemekleri düşününce..Uykuları ise bir ara çok kötüydü,sonra düzeldi derken diş çıkardığı için bugünlerde bir iyi bir kötü..Ama sıkıntısı yoksa sabah  7-7.30 gibi kalkıyor,9 -9.30 arası ilk sabah uykusu başlıyor..1-1.30 saat uyuduktan sonra öğlen 13.30-14.00 gibi yine uyuyor,o da 1,bazen 1.30 saat uyuduktan sonra gece uykusuna 20-20.30civarı dalıyor.Bu konuda da en büyük sıkıntımız,gecenin onun yatağında başlayıp çoğu sefer bizim yatakta son bulması. Babasının yokluğunda beraber yattığımızdan kokuma alıştı.Eğer uyku geçişlerinde beni yanında görmezse tekrar dalamıyor.Ama benim yanımda uyuyorsa sabaha kadar ikimizde deliksiz uyuyoruz.Bu durumdan şikayetçi gibi görünsem de seviyorum ben de onunla uyumayı. Sonra başlarım ekollere,uzmanlara,kimin ne dediğine diyorum.Zira benim yanımda daha huzurlu uyuyorsa bebeğim,sevgime,güvene ihtiyacı olduğundandır.Hem zaten benimle uyumak istemeyecek aklı erdiğinde..Bilmiyorum,yanılıyor olabilirim..ama şimdilik biz de durum bu..
Kilo- boy gelişimine gelirsek,doktor kontrollerimiz kalbim ağzımda geçiyor.Hele de o tartıya koyma anı yok mu..Abartma diyorsunuzdur ,ama 7.ay kontrolunde 250,8. ay kontrolunde sadece 40 gr almıştı Rüzgar.9. ay kontrolü daha iyi geçmişti.%50persentilin üstüne çıktık yine.Bakalım bu ay kontrolümüz nasıl geçecek..Boyu da çok şükür % 85 lerde gidiyor.(Bu persentil olayına çok takmamak gerektiğini yazmış Carlos Gonzalez Çocuğum Yemek Yemiyor kitabında.Çünkü o persentil hesaplayıcıları mama alan ya da meme emen,vs.diye bakmaksızın bir ortalama veriyorlar. )
Uzun süre yazmayınca çoook uzun postlar yazıyorum..Sabrınız için teşekkürler:D